Kursy nurkowania prowadzimy w Krakowie. Zależy ci na szybkim terminie - skontaktuj się z instruktorem - Tel.: (+48) 501 627 846. lub e-mail. Inne terminy na telefon - zawsze możesz zadzwonić i zapytać. Preferujemy kontakt telefoniczny. Więcej.
Próbę usystematyzowania konfiguracji sprzętowej, podejmowałem kilka razy, jednak bez powodzenia. Temat jest trudny. Jednoznaczne wskazanie, gdzie umieścić dany element sprzętu i dlaczego? - pewnie nurtuje wielu płetwonurków. Zamieszanie w tym względzie jest ogromne. Postaram się odpowiedzieć przynajmniej na część pytań. Na razie skupię się na sprzęcie powietrznym tzn:
Nie będę, udzielał tu informacji jaki automat jest najlepszy (Ci co czytają listę i tak wiedzą, że ten na "A"), jaki jacket/skrzydło należy
kupić. Skupię się, tylko na temacie, jak wymienione elementy z sobą połączyć, aby nurkowanie było bezpieczne.
Wyróżnię trzy podstawowe konfiguracje. Podział zależy jednak nie od ilości zastosowanych butli i automatów oddechowych (bo to może być w obu
rozwiązaniach identyczne) a od sposobu rozmieszczenia automatów oddechowych, długości węży średniego ciśnienia i postępowania w sytuacji awaryjnej
"brak powietrza". To, który drugi stopień automatu oddamy partnerowi w sytuacji braku powietrza jest decydujące. Nie będę oceniał, który sposób
jest lepszy, wskażę tylko podstawowe argumenty "za".
W konfiguracji rekreacyjnej oddajemy octopus partnerowi a sami oddychamy z głównego drugiego stopnia - najprawdopodobniej twoje pierwsze nurkowanie zostało wykonane na takim właśnie zestawie. Konfiguracja taka posiada minimalną ilość sprzętu, aby nurkować bezpiecznie do głębokości 40m. Opiszę tu konfigurację, którą nazwałem standard, w jej skład wchodzi:
Sposób montażu został opisany na stronie konfiguracja standard. Konfiguracja powszechnie stosowana w federacjach uczących nurkowania rekreacyjnego. Osoby uczące się nurkować nie powinny być narażane na niepotrzebny stres. Sytuacja, w której musimy wyjąć drugi stopień automatu oddechowego z ust jest stresująca. Lepiej, więc tego nie robić. W sytuacji braku powietrza dawca cały czas ma automat oddechowy w ustach, biorcy udostępnia octopus. Najszybciej będzie jeżeli biorca sam weźmie octopusa, rola dawcy to wskazanie i odsłonięcie położenia alternatywnego źródła powietrza (sposób oddychania z alternatywnego automatu).
Rozwiązanie standard nie jest uniwersalne, praktycznie jego zastosowanie kończy się z głębokością 40m. Osoby nurkujące w warunkach trudniejszych np: nurkowanie głębokie, nurkowanie w przestrzeniach zamkniętych - pod lodem, we wrakach, w jaskiniach - muszą rozszerzyć konfigurację. Przykładowe rozwiązania znajdują się na stronie rozbudowane konfiguracje sprzętowe
Oddajemy główny drugi stopień a sami oddychamy z octopusa. Rozwiązanie tego typu stosowane jest w organizacjach prowadzących nurkowania "techniczne". Opiszę najbardziej znaną konfigurację - konfigurację Hogarthian. Pragnę jednak zaznaczyć, że nie jest to pełny opis systemu a jedynie przedstawienie konfiguracji sprzętowej, najczęściej stosowanej przez nurków Hogarthian.
Konfiguracja boczna (sidemount) - stosowana jest w nurkowaniu jaskiniowym, pierwsze konstrukcje nie były rozwiązaniami, które można polecić nurkom rekreacyjnym, ale jak to mówią wszystko się zmienia i obecnie nawet w konfiguracjach sidemount nurek rekreacyjny znajdzie coś dla siebie. Osoby zainteresowane tematem odsyłam na stronę konfiguracja boczna - sidemount.
Zwrócę tutaj uwagę że konfiguracja Hogarthian została stworzona do nurkowań jaskiniowych, czyli generalnie trudnych technicznie. Posiada więc wyższe wymagania sprzętowe niż konfiguracja standard. Konfigurację standard również można modyfikować dochodząc do ilości sprzętu identycznej jak w konfiguracji Hogarthian. Podkreślę jeszcze raz, że największa różnica występuje w sposobie oddawania drugiego stopnia automatu partnerowi, w sytuacji braku czynnika oddechowego: