Kursy nurkowania prowadzimy w Krakowie. Zależy ci na szybkim terminie - skontaktuj się z instruktorem - Tel.: (+48) 501 627 846. lub e-mail. Inne terminy na telefon - zawsze możesz zadzwonić i zapytać. Preferujemy kontakt telefoniczny. Więcej.
Do wypadków nurkowych dochodzi najczęściej w wyniku splotu kilku wyjątkowo niekorzystnych okoliczności, z którymi nurek nie jest sobie w
stanie poradzić (ze wszystkimi na raz) przy swoim poziomie wyszkolenia. Niestety najczęstszą przyczyną wypadków jest lekkomyślność, doprowadzająca
do sytuacji w których standardowy, akceptowalny poziom ryzyka gwałtownie wzrasta, a możliwa do opanowania normalnie sytuacja awaryjna zaczyna wymykać
się spod naszej kontroli.
Do najczęstszych składowych doprowadzających do sytuacji awaryjnej (lub wypadku nurkowego) należą:
PAMIĘTAJ! Awaria sprzętu jest najrzadszą przyczyną występowania sytuacji awaryjnych.
Metody unikania sytuacji awaryjnych
BRAK POWIETRZA:
Planowanie zużycia czynnika oddechowego
Alternatywne źródła powietrza:
Cechy alternatywnych źródeł powietrza:
UTRATA KONTAKTU Z GRUPĄ LUB JEDNOSTKĄ PŁYWAJĄCĄ:
Sposoby udzielania pomocy przytomnemu nurkowi
Jeżeli potrzebujesz pomocy - w sytuacji awaryjnej, jeżeli nie masz na swoim wyposażeniu alternatywnego źródła powietrza , pokaż znajdującemu się najbliżej uczestnikowi nurkowania lub osobie prowadzącej nurkowanie znak "brak powietrza".
Jeżeli próba nawiązania kontaktu z partnerem nie powiodła się, nie staraj się za wszelką cenę zwrócić na siebie jego uwagi. Podpłyń w jego kierunku, zlokalizuj jego alternatywne źródło zasilania i podłącz się do niego.
Jeżeli udzielasz pomocy - jeżeli partner pokazał ci pod wodą znak "brak powietrza", jesteś zobowiązany udostępnić mu swoje alternatywne źródło powietrza lub rozpocząć wspólne oddychanie z Twojego automatu oddechowego i rozpocząć wspólne wynurzanie się na powierzchnię.
Jeżeli oddychacie z alternatywnego automatu
Ustaw się przodem do podpływającego kolegi, prawą ręką złap za wąż automatu tuż przy drugim stopniu jednocześnie biorąc wdech. Po wzięciu wdechu wyjmij automat z ust i podaj partnerowi (pamiętaj o właściwej pozycji automatu). Partner powinien złapać swoją prawą ręką za twój prawy nadgarstek i włożyć sobie automat do ust.
Należy przyjąć wspólny rytm oddychania (po 2 wdechy dla każdego płetwonurka), należy pilnować aby osoba ratowana przez cały czas trzymała za twój nadgarstek (jest to bardzo ważne) przekazując ustnik pamiętajmy aby trzymać go ku dołowi, zapobiegnie to samoczynnemu wypływowi powietrza. Jeżeli jest taka potrzeba nożna nacisnąć przycisk aby pomóc sobie w opróżnieniu automatu z wody.
Każdy sam obsługuje swoją BCD . W przypadku gdy osoba ratowana nie jest w stanie obsługiwać swojej kamizelki z powodu np. dużego stresu o ile jest to możliwe staraj się używać kamizelkę tylko osoby ratowanej do kontrolowania prędkości wynurzania.
PAMIĘTAJ! W przypadku zaistnienia sytuacji awaryjnej (brak powietrza)
cała grupa wynurza się na powierzchnię (nie tylko "ratowany" i "ratownik").
Jeżeli wynurzenie odbywa się przy linie to powinna się ona znajdować
pomiędzy płetwonurkami (pomoże wam w orientacji i utrzymaniu odpowiedniego
tempa wynurzania).
Przykładowy sposób: lewa ręka trzyma pas nośny aparatu wydobywanego lub jego BCD a druga przytrzymuje automat oddechowy w ustach i odchylając jego głowę do tyłu operuje inflatorem BCD osoby ratowanej.
PAMIĘTAJ! W sytuacji awaryjnej liczy się przede wszystkim skuteczność
działania a nie bezwzględne trzymanie się teoretycznie poznanych procedur
ratowniczych.
Procedury awaryjne po wynurzeniu na powierzchnię
Ratowany płetwonurek jest nieprzytomny a odległość do łodzi lub brzegu jest duża (czas holowania będzie dłuższy niż 1 minuta) - należy wykonać sekwencję następujących działań:
Wydobycie holowanego na łódź lub wyniesienie na brzeg
Techniki samoratownicze
wyjście z alternatywnym źródłem powietrza,
Jest to technika stosowana w przypadku awarii głównego źródła powietrza
lub wyczerpania głównego zapasu powietrza. Płetwonurek korzysta z rezerwowego
automatu lub z rezerwowego zapasu powietrza.
Wynurzenie awaryjne z zachowaniem kontroli pływalności.
Jeżeli próba nawiązania kontaktu z partnerem nie przyniesie rezultatu
a zapas powietrza w płucach po wzięciu ostatniego wdechu nie wystarczy
na dopłynięcie do partnera, należy podjąć jako absolutną ostateczność próbę
wypłynięcia na powierzchnię. W takim przypadku należy pamiętać o:
wyjście bez kontroli pływalności.
W przypadku problemów z osiągnięciem powierzchni (brak powietrza w BCD ) aby ułatwić sobie wynurzenie należy zrzucić pas balastowy.
PAMIĘTAJ! Pas balastowy to doskonały regulator pływalności !!!