Oddychanie z alternatywnego źródła powietrza

podstawowe umiejętności

W przypadku braku czynnika oddechowego pod wodą, jednym z podstawowych sposobów dalszego postępowania jest oddychanie z alternatywnego źródła powietrza. Najczęściej jest to octopus.

Sygnalizacja braku powietrza

Podpłyń i zasygnalizuj partnerowi znak "brak powietrza, podaj mi powietrze".
Partner jeżeli zobaczy nasz znak powinien ustawić się przodem do podpływającego kolegi i jednocześnie prawą ręką powinien chwycić oktopus i podać go partnerowi. Octopus należy chwycić za wąż bezpośrednio przy automacie (chwytamy za wąż a nie za puszkę automatu oddechowego, aby partner miał nieograniczony dostęp do przycisku dodawczego – często występuje w sytuacji braku powietrza potrzeba jego szybkiego użycia), octopusa nie wkładamy partnerowi do ust, bo to najlepsza metoda aby wybić mu zęby – podajemy w taki sposób, aby sam łatwo mógł podłączyć się do octopusa

Podłączenie się do octopusa partnera

Podłączenie się do octopusa partnera - ponieważ octopus powinien zostać nam podany, bezpośrednio w okolice ust, skorzystanie z niego powinno być banalnie proste. Octopus po włożeniu do ust należy oczyścić z wody. Pamiętajmy, aby automat oddechowy włożyć do ust właściwie tzn. ustnik wyżej niż zawór wydechowy - o to powinien również zadbać nasz partner.

Połączenie z partnerem

Połączenie z partnerem – federacje preferują różne techniki, dyskusja, która technika jest lepsza a która gorsza jest bezcelowa – ja opiszę dwie techniki, jedną stosowaną w PADI a drugą w CMAS. Rozsądny nurek albo podąży za zaleceniami federacji nurkowej albo sam wybierze najlepszą technikę dla siebie. W PADI łapiemy się z przedramiona jak to przedstawiono na zdjęciu, w przypadku, gdy jest z tym problem można się złapać dłońmi. CMAS preferuje uchwyt za uprząż jacketu/skrzydłą partnera na wysokości piersi.
Ponieważ lewa ręka będzie obsługiwała jacket/skrzydło więc do trzymania się razem używamy ręki prawej – ta zasada obowiązuje w obu federacjach. Na tej ręce powinien również znaleźć się nasz komputer nurkowy. Korzystanie z komputera na ręce która obsługuje jacket/skrzydło jest bardzo utrudnione.

Zmiany w procedurze oddychania z octopusa

W 2014 największa organizacja szkoleniowa PADI wprowadziła zmiany w procedurze oddychania z octopusa. Poprawna procedura została opisana powyżej, w starej procedurze pierwszy krok wyglądał następująco - partner jeżeli zobaczy nasz znak powinien ustawić się przodem do podpływającego kolegi i wykonuje tzw. "krakowiaka" podnosi prawą rękę do góry (tą z której znajduje się octopus, jeżeli octopus znajduje się po lewej stronie należy podnieść rękę lewą), aby odsłonić octopus, a lewą wskaże usytuowanie alternatywnego źródła powietrza. Podłączenie się do octopusa partnera - zrywamy octopus partnera z mocowania (najlepiej lewą ręką - łatwiej prawidłowo włożyć automat oddechowy do ust) i wkładamy do ust, oczyszczamy z wody. Pamiętajmy aby automat oddechowy włożyć do ust właściwie tzn. ustnik wyżej niż zawór wydechowy.

brak powietrza

Stara procedura - partner robi tzw. "krakowiaka" a my sami zrywamy octopus

Wynurzenie

uspokojenie sytuacji - daj partnerowi czas aby złapał oddech i lewą ręką pokaż znak "OK" Jeżeli partner jest na tyle świadomy tego co się dzieje to również powinien lewą ręką odpowiedzieć na twój znak (również znak "OK". Po uspokojeniu sytuacji należy pokazać znak "do góry" i po uzyskaniu potwierdzenia od partnera, rozpocząć wynurzanie trzymając rękę lewą na inflatorze.

brak powietrza

Po uspokojeniu sytuacji pokazujemy sobie znak OK.
Znak należy pokazywać spokojnie przed oczami partnera,
aby był dla niego widoczny - pokazujemy tak długa aż odpowie.

brak powietrza

oraz znak "wynurzamy się"

Inne sposoby podawania octopusa

Obecnie coraz częściej, nurkowie rekreacyjni sięgają po konfiguracje techniczną z jedną butlą. Jeżeli jest to rzeczywiście konfiguracja techniczna, a nie tylko zamiana jacketu na skrzydło, to modyfikacji musi ulec również, sposób dzielenia się gazami w sytuacji braku powietrza. Tak dla przypomnienia, w konfiguracji technicznej mamy dwa niezależne automaty, dwa pierwsze i dwa drugie stopnie. Podstawowy drugi stopień jest na dłuższym wężu o długości 1,6-2,1m (zależnie od wielkości nurka), a zapasowy drugi stopień jest na wężu krótkim . W sytuacji braku powietrza oddajemy swój podstawowy drugi stopień (a nie octopus), a sami oddychamy z zapasowego drugiego stopnia. Więcej o s-drillu - sposobie dzielenia się gazem w sytuacji jego braku, dowiesz się na stronie s-dril - procedura dzielenia się gazem z partnerem. A jeżeli jesteś zainteresowany konfiguracja techniczną wejdź na stronę - konfiguracja techniczna.

Jak widać, metoda dzielenia się gazem w sytuacji awaryjnej zależy od konfiguracji sprzętowej. Ponieważ różnice są duże, warto zawsze, kiedy nurkujemy z nowym partnerem dokładnie omówić procedurę dzielenia się gazem, aby w razie problemów pod wodą mieć jasny plan działania.

Słyszałem kiedyś pytanie: czy wszyscy nurkowie w grupie muszą mieś taką samą konfigurację? Myślę, że odpowiedź jest oczywista - oczywiście, że NIE. Warunek jest tylko jeden, musimy znać i umieć procedurę dzielenia się gazem dla danej konfiguracji.