Szczupak (Esox lucius)

fauna i flora polskich jezior


Drapieżnik, w sprzyjających warunkach osiąga długość do 1,5m i wagę do 25kg, żyje do 35lat. W czasie żerowania czeka w bezruchu, ukryty wśród roślinności, jeżeli ofiara podpłynie na zbyt małą odległość następuje błyskawiczny atak - skok. Szczupak chwyta zdobycz najczęściej w pół i powoli obraca ją w pysku, aby połknąć od głowy.

Posiada ciało silnie wydłużone, boki lekko spłaszczone. Głowa wydłużona, spłaszczona od góry. Pysk szeroki z głęboko wciętym otworem gębowym - silnie uzębiony. Płetwa grzbietowa daleko cofnięta do tyłu. Ciało pokryte drobnymi łuskami zachodzącymi na pokrywy skrzelowe.

Ubarwienie przystosowujące się do środowiska w którym przebywa. Grzbiet przeważnie czarnozielony, boki szare, brzuch biały. Na ciele występują marmurkowate lub poprzeczne plamy, na brzuchu ciemne cętki. Młode szczupaki są jasnozielone.

Bardzo wdzięczna ryba do fotografowania. Szczupak nie ucieka przed płetwonurkiem, można do niego podpłynąć nawet na odległość 0,5m. Zwracać należy jednak uwagę aby praca automaty oddechowego nie wystraszyła szczupaka, szczególnie wydychane powietrze.

Szczupak (Esox lucius)

fot. Andrzej Martin Kasiński

Szczupak (Esox lucius)

fot. Andrzej Martin Kasiński

Szczupak (Esox lucius)

fot. Andrzej Martin Kasiński

Szczupak (Esox lucius)

fot. Andrzej Martin Kasiński

Szczupak (Esox lucius)

fot. Andrzej Martin Kasiński

Szczupak (Esox lucius)

fot. Andrzej Martin Kasiński